[ و چون دهقانان انبار هنگام رفتن امام به شام او را دیدند ، براى وى پیاده شدند و پیشاپیش دویدند . فرمود : ] این چه کار بود که کردید ؟ [ گفتند : عادتى است که داریم و بدان امیران خود را بزرگ مى‏شماریم . فرمود : ] به خدا که امیران شما از این کار سودى نبردند ، و شما در دنیایتان خود را بدان به رنج مى‏افکنید و در آخرتتان بدبخت مى‏گردید . و چه زیانبار است رنجى که کیفر در پى آن است ، و چه سودمند است آسایشى که با آن از آتش امان است . [نهج البلاغه]

شعر و شاعری

روز میلاد من(چهارشنبه 86 اسفند 15 ساعت 9:16 عصر )

» محمد باقری و حسین
»» نظرات دیگران ( نظر)

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

سال نو مبارک
[عناوین آرشیوشده]